تعیین طول محدوده زمانی مناسب در پژوهش های رویدادی حسابداری

پژوهش های رویدادی به عنوان روشی استاندارد جهت سنجش اثرات یک رویداد بر بازارهای مالی، کاربردهای فراوانی در تحقیقات مالی و حسابداری پیدا کرده است. یکی از مسائل اصلی در انجام این نوع پژوهش ها تعیین طول محدوده زمانی برای رویداد است. در بازارهای مالی بزرگ به دلیل وجود نمونه های فراوان، محدوده زمانی رویداد با توجه به موضوع تحقیق برای تمامی شرکت های موجود در نمونه به صورت ثابت در نظر گرفته می شود. در این حالت اثرات ناشی از بیشتر یا کمتر بودن این محدوده از میزان واقعی آن، به دلیل معدل گیری از نتایج رویداد و بزرگ بودن نمونه مورد بررسی خنثی می گردد. در بازارهای مالی کوچک و نوپا با توجه به تعداد کم نمونه های مورد بررسی، نمی توان از این روش استفاده کرد. در نتیجه در پژوهش های مربوط به این نوع بازارها و همچنین در مواقعی که محقق قصد سنجش اثرات رویداد بر روی یک سهم خاص را دارد، می بایست محدوده زمانی به صورت جداگانه برای هر سهم محاسبه و میانگین آن به عنوان محدوده رویداد در نظر گرفته شود. از سوی دیگر گرچه روش شناسی رویدادی برای آزمون تئوری های مالی و در پژوهش های تجربی در حسابداری استفاده می شود اما کاربرد آن در بازار های کوچک سهام که ویژگی شان وجود سهام با قابلیت معاملاتی پایین است، با محدودیت هایی همراه است. در بورس های کوچک (از جمله بورس اوراق بهادار تهران) داده های روزانه قیمت به طور پیوسته برای بسیاری از سهام وجود ندارد. این امر موجب شده تا کاربرد روش شناسی استاندارد پژوهش های رویدادی همراه با محدودیت باشد به طوری که نتایج به طور گسترده ای تحت تاثیر این محدودیت قرار می گیرد. دراین پژوهش ابتدا راه های کاهش اثرات محدودیت ناشی از حجم پایین معاملات در بورس های کوچک به ویژه روش داد و ستد به داد و ستد معرفی می شود. سپس وضعیت معاملاتی بورس تهران از ابتدای سال 1380 تا خردادماه 1389 مورد تحلیل قرار می گیرد. در انتها نتایج اعمال این روش در برآورد الگوی بازار، با نتایج کاربرد روش بازده تجمیعی برای دادهای واقعی در دوره مذکور مقایسه می گردد. همچنین با در نظر گرفتن رویداد تعدیل سود پیش بینی شده توسط شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در سال های 1386 تا 1388، سه روش برای تعیین طول محدوده زمانی اثرگذاری این رویداد بر بازار ارائه می شود و در انتها رابطه بین طول این محدوده زمانی و مقدار سود نامنتظره مورد سنجش قرار می گیرد. نتایج به صورت زیر است: 1- نتایج آمار توصیفی نشان می دهد عمده سهام های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران کم مبادله و متوسط می باشند. 2- طبق نتایج قدرت تشریح الگوی بازار تحت روش دادوستد تا دادوستد برای سهام کم گردش و متوسط بالاتر است. 3- محدوده رویداد تعدیل سود پیش بینی شده طبق چهار روش مختلف محاسبه شد که طبق نتایج تاثیر این رویداد از نظر زمانی بر روی قیمت ها بیشتر از حجم مبادله سهام است. 4- نتایج آزمون فرضیه رابطه معنی داری بین محدوده رویداد و مقدار سود نامنتظره نشان نمی دهد.